بترسیم از روزی که

انا لله و انا الیه راجعون
هر نفس کشنده ای مرگ را خواهد چشید .
همه ی ما به مرگ نزدیکیم اما عادت معهود آفرینش بر آن است که پیرها به فنای جسمانی نزدیک ترند. و من نعمره ننکسه فی الخلق.
بترسیم از کرم و مور و مار و عقربهایی که در گور در انتظار خیانتکاران از میان ما به سر می برند
بترسیم از اینکه نکند در قبر عمامه هایمان را چون حلقه ای از آتش به گلویمان بیفکنند و عبایمان چون غاشیه ای از شعله های گدازنده ی نار جحیم ما را در بر بگیرد
بترسیم از روزی که درونمان آشکار شده و همه از پلیدی و زشتی نیتها و خلق و خو و افکار درونمان با خبر شوند
بترسیم از جفاهایی که به نزدیکان و اهل و ملت خود روا داشته ایم
بترسیم از روزی که در قبر از برجام و پالرمو و بیست سی از ما سوال بپرسند
بترسیم از رای هایی که به ناحق داده ایم و بترسیم اگر هر نفوذی و بی کفایت هم قبیله ای را منصب داده ایم

بترسیم از این که سنگ گشت ارشاد و نهی از منکر و برخورد با مفاسد را بسته و سگ نفوذ و بی فرهنگی و فساد را در کشور رها کرده ایم.
بترسیم از روزی که نه پدر از فرزند خود خواهد گذشت و نه فرزند پدر و مادر خود را مورد عفو و بخشش قرار خواهد داد و همه در گرو اعمال خود خواهند بود
بترسیم و بازگردیم .قبل از آنکه دیر شود.
همیشه فرصت توبه هست حتی زمانی که با ابزارهای جادویی به فرمان فرعون در مقابل پیامبر خدا به مقابله ی مستقیم آمده ایم .

خدا همه ما را بیامرزد و هدایت بفرماید